Mία ημέρα γεμάτη συγκινήσεις σήμερα !!!

 Γιορτάσαμε τους Άγιους Πάντες στο γραφικό εκκλησάκι...

Ξεκινήσαμε από το μνημόσυνο υπέρ τής ψυχής τού ανακαινιστή τής εκκλησίας η οποία είχε μείνει εγκαταλελειμμένη και σχεδόν ερειπωμένη επί πολλά χρόνια.

Μέσα απο την επιμνημόσυνη ομιλία τού εκπροσώπου τού πολιτιστικού συλλόγου εκφράζονται όλα όσα αφορούν τήν εκδήλωσι...

 Θεωρούμε χρέος μας ως συνεχιστές τού πολιτιστικού μας συλλόγου “Ειλεοί”, να τιμήσουμε τον άνθρωπο που πρωτοστάτησε για την επαναλειτουργία του μετά από κάποια χρόνια αδράνειας.

Μέσα στα λίγα χρόνια από το νέο ξεκίνημα, ο συλλογος έδωσε δυναμικό παρόν μέ τήν αναδιοργάνωσι τής γιορτής τού τρύγου και συμμετείχε σε συλλογικές προσπάθειες ευπρεπισμού τής κοινότητας.

Πάντα υπήρξε αρμονία ανάμεσα στούς τρείς φορείς τής τοπικής μας κοινωνίας, δηλαδή πολιτιστικός σύλλογος, κοινότητα, ομάδα, με αποτέλεσμα να βγαίνουμε όλοι ωφελημένοι.

Αυτή η αρμονία, έχει γίνει βίωμα τής κοινωνίας μας και δεν θα μπορέσει κανείς να την διαταράξει.

Τά θέματα που μας απασχολούν, είναι πολλά, απαιτούν πάντα σκληρές προσπάθειες καί πίστι στόν αγώνα.

Σ΄αυτόν τον αγώνα κανείς δεν περισσεύει και η κάθε απουσία, είναι βαριά.

Έτσι κι εμείς αισθανόμενοι σήμερα το βάρος τής απουσίας σου, ήρθαμε αγαπητέ Τάκη να τιμήσουμε την μνήμη σου ακριβώς σ΄ αυτόν τον χώρο εδώ, στούς Άγιους Πάντες που πάσχισες να αναδιοργανώσεις και να προβάλεις μέσα απο τήν συνεισφορά τών συγγενών σου αλλά και τήν συνεισφορά ανθρώπων τού χωριού οι οποίοι είναι πάντα πρωτοπόροι σε κάθε συλλογική προσπάθεια.

Δυστυχώς, ο κύκλος τής ζωής μας κλείνει πάντα γρήγορα.

Οι απουσίες διαρκώς αυξάνονται .

Ο εδώ κόσμος γίνεται διαρκώς στενότερος, ενώ αντίθετα στήν άλλη όχθη διαρκώς αυξάνεται.

Καί σ΄αυτόν το πέρα κόσμο, ο καθ΄ένας μεταφέρει μόνον αυτά πού έδωσε .

Αντίθετα, αυτά που πήρε τον καθηλώνουν γιατι είναι βαριά και γίνονται αλυσίδες του.

Πιστεύουμε ότι η προσφορά σου ήταν τέτοια που σού έδωσε το εισιτήριο για μία καλή θέσι σ αυτόν τόν κόσμο τής αιωνιότητας.

Εμείς από τήν πλευρά μας εκφράζουμε τίς βαθύτατες ευχές γιά ειρηνική ανάπαυσι, γιά να είναι αιωνία σου η μνήμη από τόν Θεό, γιά να συνοδεύουν οι ευχές σου την οικογένειά σου η οποία πρέπει να αισθάνεται υπερήφανη για σένα και να παραμένει δεμένη με τίς ρίζες τής τοπικής μας κοινωνίας τήν οποία τόσο αγάπησες .

Αιωνία σου η μνήμη, αδελφέ μας.

Στήν συνέχεια τον λόγο πήρε ο Δήμαρχος ο οποίος ανέφερε γεγονότα από την δράσι τού εκλιπόντος αναφέροντας και το όνομα τού άλλου απόντος, του Χρήστου  Μπαλαμπάνη ο οποίος είχε συνδέσει την ζωή του με την ζωή τού χωριού επί αρκετά χρόνια.

Ακολούθησε προσφορά σε γλυκά και φαγητά τα οποία προσέφερε ο πολιτιστικός σύλλογος εκφράζοντας απόλυτα την κοινωνική του έννοια. 

Αν παύσει να υπάρχει η έννοια τής κοινωνίας, ο άνθρωπος έχει λήξει...

Βλέποντας τίς πάρα κάτω εικόνες, η ψυχή σου βιώνει στιγμές με πανάρχαιες ρίζες που φθάνουν στούς αρχαίους μας ναούς τών οποίων συναντούμε παντού περιφρονημένα ερείπια, φθάνει στά έπη του Οδυσσέα...

Ήταν λέει όλοι καθισμένοι σε σειρές και απολάμβαναν ίσες μερίδες, χωρίς να υπάρχει διάκρισις ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς.

Όλοι απολάμβαναν από τα σφάγια τής θυσίας και οι Θεοί τέρπονταν για την ευτυχία τών ανθρώπων...

Στούς αρχαίους ναούς, προσέφεραν γλυκά από άλευρα πασπαλισμένα με μέλι για να θυμίζουν αυτούς που έφυγαν και πήγαν στην χώρα τών μακάρων. (Μακάριος= ευτυχής). - Από δλω βγαίνει και η λέξις μακαρόνια την οποία θεωρούμε Ιταλική...

Οι πάρα κάτω εικόνες που τραβήξαμε, δείχνουν τήν χαρά  από αυτή την κοινωνική συνύπαρξι.

Δείχνουν τήν αφθονία φαγητών, ποτών και γλυκών 

Ας τις αφήσουμε να μιλήσουν μόνες τους...

Αδελφές ενωμένες, ποτέ νικημένες... Πάντα στήν υπηρεσία τών κοινωνικών εκδηλώσεων...

Εδώ έχουμε το βαθύ κράτος τού πολιτιστικού συλλόγου...

Αποχαιρετάμε με σεβασμό τούς Αγίους Πάντες ...

Αποχαιρετάμε το ταπεινό εκκλησάκι ...

Τελευταίο αφήνουμε τον Ρήγα που αποτελεί το βαθύ μεγαλείο αυτών τών καταστάσεων με την υπόσχεσι ότι θα συζητησουμε σύντομα μια σπουδαία του προτασι...

Καί έτσι κλείνει μέσα από το μεγαλείο της φύσεως η σημερινή μας ημέρα...