Σάν σήμερα πρίν πολλές δεκαετίες ...

Στόν Ἃγιο Γιάννη στό δάσος , 
στόν Ἃγιο Γιάννη τῆς Σταείλιας ἒλεγαν οἱ γηγενεῖς Ἑρμιονίτες. 
Ἦταν πρός τιμή τῆς ἀποκεφαλήσεως τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου πού ἒκοψε τό κεφάλι του ὁ Ἡρώδης γιά να ἱκανοποιήσει τήν πανοῦργα γυναῖκα του  ἐπειδή τόν εἶχε κατακρίνει δημόσια γιά τήν μυαρῆ πρᾶξι να τήν ἁρπάξει ἀπό τόν ἀδελφό του Φίλιππο ἂν καί αὐτός ἦταν ἐν ζωῆ . 
«Οὐκ ἐξεστὶ σοὶ ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου»...
Θεωρῶ ὃτι μέ αὐτά τά διδάγματα στάθηκαν ὂρθιες οἱ κοινωνίες γιά χιλιάδες χρόνια 
Ἀλλά μαζί με τόν ἀποκεφαλισμό τοῦ  Ἰωάννη, ἒχουμε παράλληλα τόν ἀποκεφαλισμό τοῦ ἣλιου τοῦ καλοκαιρινοῦ γιατί μπαίνουμε ἐπίσημα στό Φθινόπωρο .
Καί περνοῦσαν στήν Βρέστιζα στο Τριαναφύλι, πού τότε ζούσαμε με τούς γονείς μου, καραβάνια ἀπό ἂλογα στολισμένα με πολύχρωμα χειράμια καί πεζοί με καπέλα τῆς ἐποχῆς, γιά τό μεγάλο Πανηγῦρι, σκορπίζοντας γέλια καί χαρές στόν περίγυρο! 
Μαζεύονταν ἀπό παντοῦ ! 
Ἀπό τήν Ἑρμιόνη, ἀπό τά Βλαχεϊκα ὃπως τά λέγαμε τότε, ἀπό Ἡλιόκαστρο, Λουκαΐτι, Δίδυμα καί Φούρνους πού μοιράζονταν γιατί εἶχαν καί αὐτοί Ἃγιο Γιάννη !
Γινόταν μεγᾶλο πανηγῦρι μέ ὂργανα καί χορούς ! 
Ἀλλά ἡ κάθε ἐποχή ἒχει τίς ίδιαιτερότητές της στόν τομέα τῶν κοινωνικῶν σχέσεων ἀπό τίς ὁποῖες ἀντλοῦσε πολύπλευρη διασκέδασι ἡ κάθε κοινωνία...
Τότε, πριμέναμε με ἀγωνία να δοῦμε ποιοί θά ἦσαν οἱ ...ἣρωες πρωταγωνιστές τῆς χρονιᾶς ...
Διότι μετά τούς χορούς καί τό ἂφθονο κρασί ἢ τήν μπύρα πού κρατοῦσαν δροσερή σε βαρέλια με πάγο, θα ἀκολουθοῦσε καί τό ἒμφυτο ἒθιμο τοῦ τσακωμοῦ !!!
Καί συχνά, ἒπεφτε τό ξύλο τῆς χρονιᾶς διότι οἱ χρόνια συσσωρευμένες  ἐρωτικές ἀντιζηλίες σέ συνδυασμό μέ τήν ἂφθονη  βλακεία, ἐκεῖ εὓρισκαν ἐκτόνωσι....
Χρόνια μαγικά, ἀξέχαστα, νοσταλγικά !!!....