Κυριακή 26 Μαρτίου 2023

25η Μαρτίου 2023 στο Ηλιόκαστρο

((Κειμενο τού πανηγυρικού που εκφωνήθηκε στήν ιερή τελετή !))

H ημέρα που γιορτάζουμε σήμερα, είναι μια ημέρα σύμβολο για την πατρίδα αλλά καί για την ανθρωπότητα.

Επειδή τα σύμβολα έχουν ιερό περιεχόμενο και επειδή τα χρόνια στα οποία ζούμε, έχουν δρομολογηθεί επικίνδυνες συμπεριφορές και ανατροπές στις κοινωνικές σχέσεις, με επικυρίαρχο τον ατομισμό πάνω στον οποίο κτίζεται η συλλογική δυστυχία καί ανασφάλεια, με αφορμή αυτή την ιερή επέτειο, θα προσπαθήσουμε να εκθέσουμε τα επίκαιρα γεγονότα τής ιστορίας, να αξιοποιήσουμε τα ζωτικά μηνύματα πού βγαίνουν από αυτά, να τονίσουμε ότι η ψυχή μας πρέπει να βιώνει διαρκή επαγρύπνησι και επανάστασι.

Όσοι έδωσαν τις ζωές τους για να ζούμε εμείς σήμερα με αξιοπρέπεια, δεν έχουν ανάγκη να δοξάζονται από τούς ανθρώπους διότι αυτοί έχουν πάρει απο τούς ιερούς νόμους τού σύμπαντος το δικό τους εισιτήριο για την αιώνια πραγματικότητα.

Εμείς έχουμε διαρκώς ανάγκη τό ζωτικό τους παράδειγμά .

Αυτοί, με την πίστι στο εμείς, έκτιζαν αυτό πού που η κάθε κοινωνία κινδυνεύει να χάσει όταν υπερτρέφει τα εγώ της.

Στην ιστορία των λαών, οι εχθροί είναι όπως οι αρρώστιες τίς οποίες η κοινή λογική, δεν αντιμετωπίζει με αναθέματα αλλά μέσα από την ευρωστία τού σώματος και τής ψυχής.

Οι εχθροί είναι ποικίλοι, καραδοκούν αιώνια, αλλάζουν μεθόδους και πεδία δράσεως, χρησιμοποιούν την τακτική τού Δούρειου ίππου για να υποτάξουν στην υπηρεσία των συμφερόντων τους.

Δέν αντιμετωπίζονται αυτοί με την ισοπέδωσι τών αξιών, με την διαρκή και μεθοδευμένη αμφισβήτησι τής ιστορίας ή με το συστηματικό θάψιμο της, με την δήθεν απομυθοποίησι τών πρωταγωνιστών, με τήν διαστρέβλωσι των νοημάτων..

Όλοι οι πρωταγωνιστές ήταν άνθρωποι με ελαττώματα που κατάφεραν όμως να πούν τα μεγάλα ΟΧΙ στήν ζωή τους, ακριβώς αυτά τα ΟΧΙ που ζητούνται και από μάς ως εισιτήριο για την δική μας εξελικτική πορεία.

Συμβαίνει να αποτελούμε τον μοναδικό λαό στην παγκόσμια ιστορία πού προσέφερε στην ανθρωπότητα τα μέγιστα καλά καί εισέπραξε τα μέγιστα κακά.

Στην ιστορία τού κόσμου όποιος ή όποιοι θέλησαν να διαταράξουν κάθε ατομικό ή συλλογικό σκοτάδι, καταπολεμήθηκαν από την άγνοια με απομόνωσι, ή με θάνατο σταυρικό...

Γι΄αυτό ό,τι είπαμε πάρα πάνω, το επαναλαμβάνουμε και με άλλα λόγια… Ο πραγματικός εχθρός του ανθρώπου, είναι ο ίδιος του ο εαυτός… Ή ακόμη διαφορετικότερα, τα κάστρα συνήθως πέφτουν από μέσα και όχι από την πολεμική ισχύ των πολιορκητών...

Καί ερχόμαστε λοιπόν σε βασικά στοιχεία αυτής της ιστορίας η οποία συστηματικά υποβαθμίζεται ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις να ακούμε από επίσημα χείλη ότι η επανάστασις τού 21 είχε την έμπνευσί στην Αμερικάνικη και Γαλλική επανάστασι.

Όχι κύριοι !

Οι Έλληνες μετά την μαύρη ημέρα τής καταλήψεως τής Κωνσταντινουπόλεως δεν έπαψαν να επαναστατούν .

Αναφέρονται πάνω από 120 επαναστατικά κινήματα, μικρά καί μεγάλα, τα οποία πληρώθηκαν με πολύ αίμα για να ζήσουν οι άνθρωποι κάποιον χρόνο ελευθερίας αλλά και για να μην ισοπεδωθούν με το κακό!

Κατ αρχήν, να αναφέρουμε ότι η πρώτη μεγάλη πτώσις τής Κωνσταντινουπόλεως, έγινε το 1204 απο τούς Σταυροφόρους .

Αυτοί διέλυσαν τις πανάρχαιες δομές του κοινοτισμού και τής αξιοκρατίας που χαρακτήριζαν τον Ελληνικό πολιτισμό και έφεραν τις φεουδαρχίες οι οποίες ήσαν αντίθετες στις βαθιά ριζωμένες Ελληνικές αξίες.
Άλλωστε, δεν μπορεί να έχει ζήσει ένα κράτος επί χίλια χρόνια, χωρίς αυτά τα βασικά στοιχεία.

Από αυτή τήν ημέρα, οι Έλληνες που πλήρωσαν με το μεγαλύτερο τίμημα στον κόσμο αυτή τήν σκλαβιά καί με τήν μέγιστη γενοκτονία, δεν έπαψαν να παλεύουν για τήν ελευθερία τους.

Φθάνοντας στο κεντρικό σημείο που είναι η επανάστασις τού 1821 σήμερα θα έχουμε την μεγάλη τιμή να αναφέρουμε τά εξ ίσου σημαντικά γεγονότα που προηγήθηκαν και τα οποία δεν έχουν προβληθεί στην συλλογική συνείδησι.

Διότι το 21, ήταν η καρποφορία όλων αυτών τών κινημάτων και οι ονομαστοί ήρωες του, Κωλοκοτροναίοι, Μαυρομηχαλαίοι, Μπουμπουλίνα, Καραϊσκακηδες κλπ ιερά ονόματα, πήραν την σκυτάλη από όλους αυτούς τούς γνωστούς ή ανώνυμους ήρωες που πάλεψαν μέσα στα τετρακόσια χρόνια τής σκλαβιάς.

Σ΄αυτούς τους διαρκείς αγώνες υπήρξαν μεγάλοι ονομαστοί και ανώνυμοι πρωταγωνιστές όπως οι Μανιάτισες, η κάθε γυναίκα τής υπαίθρου που μεγάλωνε παιδιά γνωρίζοντας ότι άλλα θα τής τά πάρει ο Θεός και άλλα η πατρίδα.

Πρωταγωνίστρια ήταν και το πρότυπο τής αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας που οι αφελείς τής εποχής ονόμασαν “Ψωροκώσταινα” , μία γυναίκα άλλοτε πλούσια αρχόντισσα, πολύτεκνη, από το Κυδωνίες τής Μ. Ασίας τής οποίας οι Τούρκοι σκότωσαν μπροστά της τον άντρα καί όλα της τα παιδιά, με αποτέλεσμα να βρεθεί τρελή και ζητιάνα στο Ναύπλιο και να βρίσκει τήν καταξίωσί της ως προστάτης των ορφανών που έχασαν τους γονείς τους στον πόλεμο και αργότερα ως άμισθη πλύστρα στο πρώτο ορφανοτροφείο που οργάνωσε ο Καποδίστριας .

Πρωταγωνιστές ήσαν αναρίθμητοι ήρωες οι οποίοι θυσιάστηκαν σε όλα αυτά τα επαναστατικά κινήματα .

Μία πλουσιότατη παρακαταθήκη από ευγενή πρότυπα τα οποία είναι ικανά να εμπνέουν πρόοδο, ενότητα και υψηλά συναισθήματα, σε αντίθεσι με αυτά πού μεθοδευμένα καί έντεχνα προωθούνται στίς κοινωνίες τα οποία τις διχάζουν και τίς απογυμνώνουν από αξίες και αρετές, που τούς στερούν την δυναμική να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες καταιγίδες οι οποίες σηκώνονται στον ορίζοντα.

Αλλά, ας προχωρήσουμε με την ιστορία...

Έχουμε την πρώτη μεγάλη επανάστασι το 1463, δηλαδή δέκα χρόνια μετά τήν δεύτερη κατάληψι τής Κωνσταντινουπόλεως. Αυτή έγινε από τούς Σπαρτιάτες, Μανιάτες και Αρκάδιους με αρχηγούς τον Πέτρο Μπούα πρώην αξιωματούχο τού Σέρβου άρχοντα που πολέμησε τούς Τουρκους . Με αυτούς συμμάχησαν και οι Ενετοί οι οποίοι είχαν αρχηγό τον Λουδοβίκο Λορεντζάτο. Οι Τούρκοι έστειλαν εναντίον τους τον Μαχμούτ Πασά στον οποίο προσεχώρησαν μετά οι Ενετοί και έτσι η επανάστασις καταπνίγηκε στο αίμα.

Τήν επανάστασι τής Λήμνου το 1478 με τον Ισίδωρο Κομνηνό ο οποίος αντιμετώπισε υπέρτερες δυνάμεις τών Τούρκων με τον Σουλεϊμαν Πασά. Κατά την διάρκεια της μάχης, σκοτώνεται ο Κομνηνός και δημιουργείται ταραχή στους αμυνόμενους. Η κόρη του όμως, η δεκαεπτάχρονη Μαρούλα, παίρνει το ξίφος και ορμά στην μάχη με αποτέλεσμα να ανατρέψει την κατάστασι και να κερδίσουν κάποια χρόνια ελευθερίας οι κάτοικοι τής Λήμνου.

Το όνομα της Μαρούλας, έγινε πρώτο θέμα σε όλη την Ευρώπη και παραμένει πρότυπο που πρέπει να αξιοποιηθεί από τούς παράγοντες του πολιτισμού μας.

Έχουμε τήν επανάστασι τού Κορκόδιλου Κλαδά πού καταγόταν από την Ήπειρο και είχε εγκατασταθεί στην Μάνη. Ήταν ο πρώτος πού νίκησε τούς Τούρκους σε μάχη εκ παρατάξεως . Απελευθέρωσε προσωρινά την Χιμάρα και άλλες περιοχές τής Ηπείρου. Σημαία του ήταν η κόκκινη Βυζαντινή τού πολέμου την οποία μετά χρησιμοποίησαν ως επίσημη σημαία στο κράτος τής Αλβανίας.

Επί τριάντα χρόνια πολέμησε τούς Τούρκους, απελευθέρωσε περιοχές και στο τέλος συμμάχησαν εναντίον του με τους Τούρκους και οι Ενετοί.

Το 1489 η επανάστασις στην Θεσσαλία και Ήπειρο με αρχηγό τον Ανδρέα Παλαιολόγο , ανεψιό τού Κωνσταντίνου, έφερε σύγχυσι στους Τούρκους που φοβήθηκαν και για την Πόλι.

Από το 1525 και μετά, αναρίθμητα κινήματα πού πνίγονται στο αίμα.

Στήν Ρόδο από τον μητροπολίτη Ευθύμιο και τους ντόπιους προύχοντες.

Η Μάνη που κατοικείται από τούς απογόνους τών αρχαίων Σπαρτιατών, αποτελεί ένα διαρκές επαναστατικό κέντρο.

Καί πάλι στήν Ήπειρο ξεσηκώθηκαν ενάντια στο παιδομάζωμα με αποτέλεσμα να πνιγούν στο αίμα.

Με την Ναυμαχία τής Ναυπάκτου, πήραν πάλι θάρρος οι σκλάβοι και ξεσηκώθηκαν .

Καί αυτοί όμως οι ξεσηκωμοί, πνίγηκαν στο αίμα από τις υπέρτερες δυνάμεις. Οι μητροπολίτες Πατρών και Θεσσαλονίκης, κάηκαν ζωντανοί.

Επανάστασις στα Ιωάννινα το 1611 από τον μητροπολίτη Διονύσιο τον Φιλόσοφο η οποία πνίγηκε στο αίμα.

Είχαμε την επανάστασι τού 1660 των Μανιατών η οποία είχε ως συνέπεια μια μεγάλη μετοίκηση ομάδας κατοίκων με τούς Στεφανοπουλαίους στην Κορσική.

Το 1669, ο Ενετός Μοροζίνι, ξεσηκώνει τούς Πελοποννήσιους και δημιουργεί το Βασίλειο τής Πελοποννήσου με έδρα τον Μιστρά. Από τούς πρώτους που προσεχώρησαν στην επανάστασι, ήσαν και οι κάτοικοι τής Αργολίδας. Η Πελοπόννησος έμεινε ελεύθερη για 47 χρόνια.

Είχαμε τήν διαρκή αντίστασι των Σουλιωτών οι οποίοι δεν κάμφθηκαν ποτέ. Άξιοι κτηνοτρόφοι, πολεμιστές πού ανέπτυξαν στρατηγικές μεθόδους πολέμου και άνθρωποι με πνεύμα ομαδικό. Έδωσαν δυνατούς ανθρώπους στην επανάστασι του 21 όπως οι Τζαβελαίοι καί συνέβαλαν τα μέγιστα στον εθνικό αγώνα. Αλλά με την πτώσι τού Σουλίου στον Αλί Πασά προέκυψαν δύο πράξεις σύμβολα για την ανθρωπότητα. Η ανατίναξις στο Κούγκι με τον καλόγερο Σαμουήλ και η πράξις των γυναικών στο Ζάλογγο, ένα γεγονός που πρέπει σήμερα να αμφισβητείς για να θεωρηθείς “μορφωμένος”!!!.

Το 1711 ο Μέγας Πέτρος τής Ρωσίας, διεγείρει και άλλους ξεσηκωμούς.

Αλλά ο μεγαλύτερος ήταν αυτός τού 1770 με τα Ορλοφικά. Τότε, λαός και κλήρος, συνεργάστηκαν θαυμάσια μεταξύ τους. Ο λαός με τα όπλα και ο κλήρος με τον εφοδιασμό σε τρόφιμα και πυρομαχικά.

Αν και η επανάστασις του 1770 προδόθηκε από την τότε Αυτοκράτειρα Αικατερίνη τής Ρωσίας με αποτέλεσμα να πνιγεί στο αίμα είχε τα θετικά της διότι με την ήτα των Τούρκων στην ναυμαχία τού Τσεσμέ, προέκυψε η συνθήκη τού Κιουτσούκ Καϊναρτζή. Με βάσι αυτήν, ο Ελληνικός στόλος μπορούσε να πλέει με σημαία Ρωσική και να έχει τήν προστασία τού Ρωσικού νόμου.

Απο αυτή τήν συνθήκη, ενδυναμώθηκε ο Ελληνικός στόλος τής Μπουμπουλίνας, των Κουντουριότηδων, τών Γαλαξιδιωτών καί άλλων, ο οποίος ήταν έτοιμος να παίξει τον ζωτικό του ρόλο στην επανάστασι του 21.

Όσο για τις άλλες συνέπειες αυτής της επαναστάσεως, επί δέκα χρόνια ερημωνόταν η Πελοπόννησος με σφαγές. Οι Σπετσιώτες κατέφυγαν σε απρόσιτες ακτές για να γλυτώσουν ενώ περιοχές σαν τήν δική μας ερημώθηκαν εντελώς.

Τότε ακριβώς χάθηκε καί ο οικισμός που βρισκόταν στον τόπο μας, που έφερε όνομα με ιστορία πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια και με το οποίο αναφερόταν στους χάρτες και στα φορολογικά κατάστιχα τών Ενετών. Δηλαδή, οι Ειλεοί.

Ας σκεφτούμε ότι από τήν οικογένεια τών Κολοκοτρωναίων η οποία στα Ορλοφικά τού 1770 απαριθμούσε πάνω 50 άτομα , τώρα είχαν μείνει λιγότερα από δέκα! Καί αυτά τά λίγα έκαναν την επανάστασι τού 21 ! Δηλαδή, γιά τού Χριστού τήν πίστι την Αγία και για τήν λευτεριά...

Μετά τα Ορλοφικά, είχαμε το κίνημα τού Λάμπρου Κατσώνη το 1787 ο οποίος έδωσε γερά μαθήματα στον εχθρό καί γέμισε με θάρρος και αυτοπεποίθησι τούς Έλληνες.

Ας καταλάβουμε λοιπόν ότι η ιστορία μας ως σύνολο εκπέμπει πάντα ζωτικά μηνύματα τα οποία οφείλουμε να αξιοποιήσουμε με βαθύ σεβασμό ως κοινωνία για να προβληθούμε αυτά τα έσχατα έτη ως θετικοί παράγοντες τής ανθρωπότητας και όχι ως καταφρονεμένοι ουραγοί των παγκοσμίων εξελίξεων .

Ας καταλάβουμε ότι η βαθιά ενότητα τών δυνάμεων τής ηθικής και τού πατριωτισμού, καθιέρωσαν ως επίσημη ημέρα ενάρξεως τής επαναστάσεως τήν ιερή ημέρα τού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου για λόγους ιδιαίτερα συμβολικούς διότι μέσα από αυτή τήν ημέρα, έχουμε τήν κύηση τής ελευθερίας και τής νέας αναστημένης Ελλάδας. Oi αγωνιστές όλοι, στηρίζονταν βαθιά στίς αξίες τού Χριστιανισμού και τών παραδοσιακών μας αξιών, έτσι όπως διαμορφώθηκαν αυτές μέσα στο διάβα των αιώνων.

Ας σημειώσουμε ιδιαίτερα, ότι θα αποτελούσε πράξι σωφροσύνης το να παρέδιδες το παρελθόν στην λήθη, αν έτσι κέρδιζες το μέλλον.

Δέν συμβαίνει όμως αυτό, όταν εσύ υποβιβάζεις την ιστορία σου στα σχολεία ενώ άλλοι στον περίγυρο την έχουν μετατρέψει σε δική τους επεκτατική προπαγάνδα.

Η προπαγάνδα αυτή, καρποφορεί σήμερα με την θρασύτατη διεκδίκησι ακριτικών μας περιοχών, τών νησιών τα οποία λένε ότι κατακτήσαμε από αυτούς, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι εορτάζουν ως εθνική εορτή την ημέρα που πήραν από μάς όλα αυτά που δεν ήσαν δικά τους!

Ιδιαίτερα σήμερα, επιβάλλεται να ζωντανέψουμε πάλι ενωτικά, πατριωτικά και να διακηρύξουμε μία διαρκή επανάστασι ήθους για να αντιμετωπίσουμε όχι μόνον αυτούς τούς ασήμαντους εχθρούς αλλά περισσότερο τις μεγάλες ισοπεδωτικές τερατογεννέσεις που δημιουργούνται στον κόσμο καί στις οποίες όλοι αυτοί συμβάλλουν μέ την ανεπάρκεια τους αδιαφορώντας αν και οι δικοί τους λαοί απειλούνται από αυτές.

Ας διακηρύξουμε λοιπόν με λόγια καί πράξεις το,

Ζήτω η επανάστασις τού 1821 !

Ζήτωσαν οι επώνυμοι και ανώνυμοι ήρωες της ιστορίας μας και τής καθημερινότητας.

Ζήτω το αιώνιο έθνος τον Ελλήνων τού οποίου η φιλοσοφία και οι αρετές, αποτελούν μοναδική πυξίδα πρός την παγκόσμια ελπίδα και ειρήνη .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου