Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2025

Εκδρομή στην Β. Ελλάδα μέσα από τα "μπλόκα"...

Ο μεγαλύτερος εχθρός τού ανθρώπου, είναι ο φόβος, ενώ ο μεγαλύτερος σύμμαχος, είναι το θάρρος και η αποφασιστικότητα..



Θά βρέξει, δεν θα βρέξει, θα μάς έχουν κλείσει ή όχι τον δρόμο οι αγρότες και κτηνοτρόφοι, θα κάνει κατακλυσμούς, δεν θα κάνει, λές και ότι κάθε μέρα η Ελλάδα βομβαρδίζεται από τέτοια φαινόμενα με τα οποία από την μία μεριά μάς τρομάζουν οι "αντιπολιτεύσεις"  με τήν ανετοιμότητα τού κράτους, ενώ μέσα μας δεν τολμούμε να πούμε επίσημα ότι είδαμε μετά από πολλά χρόνια ξηρασίας να γεμίζουν τα πηγάδια μας με νερά.

Άλλωστε, "αν δέν βρέξεις πόδια, δεν πιάνεις ψάρια"...

Έτσι αποφασίσαμε το ταξίδι με το πρακτορείο τού Ζαφείρη και με επιτελάρχη τον Θανάση τον Μαρόγιαννη και βοηθό συντονιστή την Νάντια...

Νυσταγμένοι, με αγωνία και προκατάληψι
 φθάσαμε στα πρώτα μπλόκα στην Θήβα.Τα
 τρακτέρ παραταγμένα, ο δρόμος ανοικτός αλλά εμείς οδηγηθήκαμε στην παράκαμψι...

Όλα καλά και όλα ωραία, χωρίς καμία καθυστέρησι, φθάσαμε στην πανέμορφη πόλι τής Καβάλας. 

Πραγματικά αν δέν τήν έχεις επισκεφτεί δεν θα καταλάβεις την ομορφιά που θα έχανες...



Γραφική, με μεσαιωνικά κάστρα και μέ το τεράστιο ιστορικό υδραγωγείο που διασχίζει την παλιά πόλι, τίς "Καμάρες" όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι και του οποίου η ιστορία ανάγεται στα πρώτα χρόνια τής Τουρκοκρατίας .


Τα ξενοδοχεία ωραιότατα και με πλούσιο πρωϊνό κρίνοντας από αυτό στο οποίο διαμείναμε.




Αν και Δεκέμβρης, η πόλις ήταν γεμάτη ξένους, Βαλκάνιους κυρίως επισκέπτες οι οποίοι πέρα από τις ομορφιές απολάμβαναν φτηνές και πλούσιες υπηρεσίες στα εστιατόρια, στις καφετέριες και στα υπόλοιπα μαγαζιά.




Με βάσι την Καβάλα εξερευνήσαμε και το εσωτερικό τής Θράκης μας φθάνοντας την πρώτη μέρα στην Δράμα η οποία εντυπωσιάζει με την πολεοδομική της συγκρότησι, τις πλατείες της, τούς ωραίους φαρδείς δρόμους, τα καλά και φθηνα εστιατόρια και με την οργάνωσι τής

"Ονοιρούπολης" η οποία αποτελεί φαντασμαγορικό θέαμα για τούς μεγάλους, παράδεισο για τα παιδιά και καύχημα για τούς ντόπιους. 



Τήν τρίτη ημέρα επισκεφτήκαμε την Ξάνθη, εξ ίσου πανέμορφη πόλι με τον ποταμό Κόσυνθο ο οποίος την διασχίζει και τής δίνει ζωή. 


Μεγάλο θέμα να διασχίζει το χωριό σου ή την πόλι σου κάποιο ποτάμι με πλούσια νερά... Απολαύσαμε αυτό το Θεϊκό δώρο για λίγες ημέρες στο χωριό και ευχόμασταν όλοι να έτρεχε όλο τον χρόνο...

Επισκεφτήκαμε κάποιο από τα Πομακοχώρια στο οποίο απολαύσαμε ωραία μπουγάτσα και πίτες με διάφορες ποικιλίες.

Στην συνέχεια, πήγαμε στο μεγαλύτερο φράγμα τής Ελλάδας τον "Θησαυρό"  στο Παρανέστι ο οποίος εμπλουτίζεται από τα νερά τού Νέστου ποταμού. 



Ο τόπος τής ομαδικής θυσίας τών κατοίκων τού Δοξάτου το 1941 μαζί με το προσκύνημα τού σκηνώματος τού Ιεράρχη Γρηγόριου Ναζιανζηνού αποτελεί το προσκυνηματικό μέρος τής εξορμήσεως.



Αφού κάναμε όλες αυτές τις επισκέψεις, ήρθε η ώρα τής επιστροφής η οποία έγινε απρόσκοπτη από όλα τα αγροτικά μπλόκα...