 | |||
| Εἶναι στό θεατράκι τοῦ Σκάρλετ τήν πρωτομαγιά τοῦ 1978. Στήν φωτογραφία εἲμαστε ἂτομα ἀπό το χωριό μας, τήν Ἑρμιόνη, Κρανίδι, Λουκαΐτη, Δίδυμα καί ἂλλες περιοχές. Τό θεατράκι αὐτό κτίστηκε ἓνα ἒτος πρίν, με προσωπική ἐργασία τῶν πελατῶν τοῦ Ξενοδοχείου ! Τό παράδειγμα, αὐτό, ἀποτελεῖ μήνυμα σε κάθε κοινότητα για τήν δυνατότητα τῶν κατοίκων να φτιάξουν κάτι ἀνάλογο. Βέβαια οἱ κάτοικοι ἒχουν αὐτήν τήν δυνατότητα ἡ ὁποία προσέκρουε πάντα στά ἐμπόδια κάθε μορφῆς καταπατήσεων καί στόν νόμο που πάντα τίς εὐνοοῦσε γιατί ἀπό αὐτες τό σύστημα ἀντλοῦσε ψήφους !Γιατί, ποῦ ἀλλοῦ μποροῦσες να φτιάξεις κάτι τέτοιο; Στίς πλαγιές καί στούς λόφους. Ἐπειδή ἡ φωτογραφία ἒχει καλή ἀναλυσι, μπορεῖτε να τήν μεγενθύνετε καί να δεῖτε μέ εὐκρίνεια δικά σας ἂτομα. Στήν πάνω σειρά με το τσεμπέρι, εἶναι ἡ Μπαμπγιανούλα ἡ Νικογιανενα ... Τήν θυμώσαστε ; |
 |
| Ἀριστερά μέ το μοῦσι, εἶναι ἓνα ἐπαναστατημένο νιᾶτο τῆς ἐποχῆς μαζί μέ τήν σύντροφό του, ἑνῶ στό κέντρο ὁ κ. Σουμαλᾶς ὁ διευθυντής μαζί με τήν Ελβίρα . Πάντως ἡ ἀκρινή δέν ἒχει ἀλλάξει σε τίποτα ... |
 |
| Ὁ τρίτος στήν σειρά, εἶναι ὁ Πυγμαλίων. |
 | |||||
| Τότε, μιλοῦσε γιά τά ἐργατικά δίκαια ... Ποιά δικαια ; Αὐτά πού εἲχαμε καί δέν τά βλέπαμε ! Διότι ἡ ἐπιχείρησις μᾶς ἒπερνε ὃλους ἀπό τήν κατοικία μας, μᾶς παρεῖχε φαγητό και μᾶς ἐπέστρεφε καθημερινά! Διότι ἡ κυρά Γιανούλα πού εἲδαμε πάρα πάνω, ἐρχόταν με το τσεμπέρι στήν δουλειά και κανείς δεν τῆς ἒλεγε λέξι !Διότι δέν δουλεύαμε με καταπίεσι καί φόβο ! Διότι το χρῆμα πού τότε λεγόταν δραχμή, εἶχε ἀντίκρισμα ἀπό ἀγαθά ! Μ'αὐτό, ἒκτιζες σπίτι, ἀγόραζες αὐτοκίνητο, δημιουργοῦσες οἰκογένεια, ἒβλεπες τό μέλλον μέ ἐλπίδα ! Τότε, δέν εἲμασταν "Ευρωπαῖοι". Εἲμασταν ἁπλοί Ἓλληνες πού ἀντικρίζαμε μέ δέος το τυρί μέσα στήν Εὐρωπαϊκή φᾶκα ... Μέχρι που πιαστήκαμε μέσα σ' αὐτήν, μᾶς ξεγύμνωσαν συστηματικά ἀπό κάθε περιουσία καί ἒφθασαν νά μᾶς ἐξαγοράζουν μέ τόν δικό μας πλοῦτο ! |
Ὃσο γιά τήν ἐργατική πρωτομαγιά, τό λέει το τραγοῦδι : Ὂνειρο ἢτανε !!!....
